Tradycje zorganizowanego życia literackiego Ziemi Chełmskiej sięgają okresu międzywojennego. Powstanie w 1933 roku miesięcznika literackiego Kamena, a rok później zespołu poetyckiego Pryzmaty, dało początek bogatej historii literackiej tej Ziemi. To właśnie do niej, po ponad 70 latach, odwołujemy się dzisiaj, proponując Państwu nowe pismo literacko-artystyczna Egeria, znaczeniowo nawiązujące do chełmskiej Kameny, zaś bliższe w formie Kresom Literackim wydawanym w Chełmie w latach 1990 – 1995.

     Wrażliwość twórców, gwałtowne to znów powolne przejawy nieuchwytnych i ciągle zmieniających się uczuć, sposobów podglądania i komentowania rzeczywistości tryskają niczym wieczne źródło oddane pod opiekę mitologicznej Egerii. Tak też i nasza Egeria czerpać zamierza z owego źródła duchowości to, co najpiękniejsze, najszlachetniejsze, mądre i ponadczasowe. Ma być pismem nowoczesnym, treściowo zróżnicowanym, preferującym otwartość estetyczną i światopoglądową.

     To pismo nie jest dla teoretyków literatury, ale dla wrażliwych Czytelników, to przestrzeń do dialogu pomiędzy twórcą a odbiorcą. Pragniemy wsłuchać się w głosy wszystkich, którzy zechcą o naszym piśmie podzielić się swoimi opiniami i wrażeniami. Nie pozostaniemy obojętni na interesujące propozycje i sugestie co do profilu i kształtu naszego pisma.

     Na co zatem może liczyć Czytelnik? Zamierzamy prezentować twórczość autorów uznanych, pokazując ich wkład w dorobek intelektualny Polski, Europy i świata, a jednocześnie wiele miejsca rezerwujemy dla poetów i pisarzy początkujących, umożliwiając im artystyczny debiut. Liczymy również na współpracę ze środowiskami artystycznymi Lubelszczyzny i kraju. Taka współpraca pozwoli na kształtowanie należytego poziomu merytorycznego i artystycznego pisma.

     W dobie jednoczącej się Europy i globalizacji świata kultywowanie tradycji, rejestrowanie śladów twórczej aktywności, to nie tylko troska o własną tożsamość narodową, ale i obowiązek pielęgnowania odrębności kulturowych, tzw. małych ojczyzn.

     Oddany zespól redakcyjny i ciągłe powiększający się krąg chętnych do współpracy twórców, dziennikarzy, nauczycieli i animatorów kultury pozwalają redakcji z optymizmem spoglądać w przyszłość i mieć nadzieję, że Egeria na trwałe wpisze się w tradycję literacką Lubelszczyzny i kraju.

Waldemar Taurogiński

 

     EGERIA - znana w mitologii rzymska kamena, nimfa źródlana, wieszczka, jedna z opiekunek poetów, których obdarzała natchnieniem; symbol wykształconej doradczyni, również patronka narodzin. Uchodziła za wzór wierności małżeńskiej, była żoną króla Numy Pompiliusza, któremu wyznaczała spotkania w pobliżu poświęconego jej źródła. Po śmierci Numy zrozpaczona Egeria przeniosła się do Arycji i wylała tam tyle łez za ukochanym, że przemieniła się w źródło.